Ranges

Ranges

Veel beginnende pokerspelers hopen ooit zo goed te worden als Daniel Negreanu of Phil Ivey. Om ook maar in de buurt te komen bij het niveau van deze twee heren, zul je heel wat tijd in je eigen pokerspel moeten stoppen. Cruciaal daarbij is om niet alleen maar naar je eigen hand te kijken. Een goede pokerspeler denkt in ranges, waarbij hij zijn eigen range afzet tegen de range van zijn tegenstander en die informatie combineert hij weer met de kaarten die op tafel liggen.

Zelfs voor het begin van een hand hebben alle spelers aan tafel al een bepaalde range. In een pokerspel met negen deelnemers zal de Under The Gun speler, niet dezelfde handen openen als de speler op de button. Het is dan ook verstandig om de ranges per positie te leren, zodat je ongeveer weet welke handen je tegenstander wel of niet kan hebben. Je moet er niet gek van opkijken als je erachter komt dat een of meerdere spelers aan tafel zich niet aan deze ranges houden. Voor jou is het dan ook de taak om uit te vogelen hoe hun handselectie precies afwijkt, waardoor je een plan kunt bedenken om zo goed mogelijk tegengas te bieden.

We zullen dit uitleggen aan de hand van een aantal voorbeelden. Wat zegt het precies als je een speler die UTG heeft geopend aan een tafel met 9 man op de river   ziet opendraaien? Je weet nu dat deze speler alle pocket pairs opent aan een full ring tafel, terwijl ranges daar lang niet altijd een voorstander van zijn. Nog interessanter wordt het als dezelfde speler een volle ronde later weer vanaf de UTG-positie opent en op de river   laat zien. Nu weet je 100% zeker dat deze speler te veel handen vanaf de eerste positie aan tafel raist en de kans is daardoor ook nog eens erg groot dat hij ook vanaf andere posities te veel zal openen. Wij kunnen deze speler dus met minder goede handen 3-betten omdat zijn range vaak zwak is, waardoor we een goede kans krijgen om een grote pot te spelen tegen een speler met een zwakke range.

Als je serieus met poker aan de slag wil gaan is het dus verstandig om te weten hoe de ranges eruit zien. Je kunt dit eerst per positie doen en daarna uitbreiden met stackgroottes zoals 100bb, 50bb, 30bb, 20bb, 10-15bb en met stacks kleiner dan 10 big blinds. Een range voor een speler die Under The Gun zit met 20 big blinds ziet er totaal anders uit dan de BTN range van een speler met 100 big blinds. Je hoeft dit echt niet allemaal te onthouden en er zijn interessante tools om je eigen kennis te testen zoals de DTO Poker Trainer. 

We hebben het eerder al benoemd maar het is belangrijk om niet in één of twee handen te denken maar in een range die iemand speelt. Voorbeeld: Je zit met   in de big blind en de Under The Gun speler heeft verhoogd maar 2.5 big blinds. We kunnen hier folden, callen of raisen. Folden is de meest slechte optie omdat we een erg goede hand hebben die veel potentie heeft om een grote pot te winnen. Raisen zou een goede optie zijn als de BTN opent en wij zelf in de SB zitten. De BTN heeft namelijk een erg wijde range, waardoor wij deze hand prima kunnen verhogen om hem onder druk te zetten. In dit geval gaat het om de UTG tegen de BB, waarbij we liever voor optie 3, de call gaan. Op deze manier blazen we de pot niet op en spelen we 1 tegen 1 met een hand, waar we veel kanten mee op kunnen. 

Ondanks het feit dat onze tegenstander een sterke range zou moeten hebben omdat hij ervoor heeft gekozen om vanaf de UTG positie te openen, kunnen we hem nog steeds verslaan met onze suited connector. Wel is het zo dat het hitten van een J of een 10 niet persé goed hoeft te zijn omdat onze tegenstander uiteraard ook AA / KK / QQ / AJ / A10 in zijn range heeft. De kracht van een hand als   bij het spelen van een echt grote pot zit hem dan ook vooral in het hitten van twee paar, een straat of een flush. De dealer draait de    en wij checken naar onze tegenstander toe. Wat volgt is een vrij grote bet en nu is het aan ons om te beslissen. Hoewel onze tegenstander nog steeds handen als AA / KK / QQ / AJ / KJ / JJ / 77 en 55 in zijn range heeft, kunnen we hier nog niet folden, want ook wij hebben onze hand verbeterd.

Je kunt hier dus niet zeggen: Onze tegenstander heeft voor de flop vanuit vroege positie geopend en op de flop bet hij door dus hij zal wel AA of KK hebben.

De IR (Initial Raiser) heeft inderdaad een sterkere range dan dat wij hebben, maar hij kan ook gewoon   doorbetten en tegen die hand staan we zelfs voor. Daarnaast bestaat zijn range uit nog wel meer handen die wij op dit moment nog verslaan en daarom hoort    bij de combinaties die we hier zeker nog niet willen folden.

Moraal van het verhaal: Probeer niet aan het slechtste scenario te denken van de één of twee beste handen die onze tegenstander kan hebben, maar meer aan de range van handen die hij preflop heeft geopend en op dit board met deze sizing doorzet.

In het onderstaande artikel vertellen we jullie nog meer over de verschillende soorten ranges en de strategieën die daarbij komen kijken.

Soorten Ranges

Er zijn twee soorten ranges. Merged (samengevoegde) ranges en Polarized (gepolariseerde) ranges. Een merged range is een range waarin elke hand dezelfde actie onderneemt. Een voorbeeld hiervan zijn preflop Opening Ranges. Hieronder hebben we een openingrange van UTG +1 40bb+ diep in No Limit Texas Hold'em Toernooipoker.

Een andere benaming voor Merged ranges zijn lineaire ranges.

Preflop openingrange UTG+1 bij 40 of meer big blinds

( Blauw = fold, Rood = Raise, Roze = Raise met tighte tafel en weinig 3-betters)

Zoals je kunt zien openen mensen die zich aan deze range houden elke hand die in het rood staat (en roze wanneer de tafel tight is). Als je preflop standaard naar 2.5x de blind verhoogt dan doe je dit met al deze handen. Een tegenstander weet hierbij niet of jij dit doet met 65s of AA.

Een gepolariseerde range bestaat alleen uit de allerbeste en de allerslechtste handen die je kunt hebben. Een voorbeeld hiervan zijn preflop 3-bet ranges. Stel voor iemand verhoogt vanuit de UTG +1 (bovenstaand plaatje) en jij zit op de Button. Wat doe je met welke handen?

Preflop 3bet range button tegen een UTG +1 raise bij 40 of meer big blinds

(Blauw = fold, Groen = call, Rood = raise)

De Rode blokjes hierboven zijn de handen waarmee je de openingraise van de UTG +1 zou kunnen 3-betten vanaf de button. Zoals je ziet zijn dat handen als AA, KK, QQ en AKs voor value, maar ook handen als A3s en 65s als bluffs. Een tegenstander die hiervan op de hoogte is weet dus dat je hier 3-bet met zowel goede en slechte handen, maar zal een keuze moeten maken met welke handen hij doorspeelt, en welke hij fold. De waarde van bluffs worden hier ook duidelijk, als een tegenstander die vanuit de UTG+1 hier KQo weggooit na jouw 3-bet van 56s dan heb je natuurlijk veel waarde gehaald uit je hand. Je hebt namelijk een betere hand dan die van jezelf laten folden.

Hoe pas je jouw ranges aan preflop?

We gaan nu één stapje verder. Poker is namelijk geen spel waarin je een handleiding volgt en er zijn genoeg situaties waar jij je aan moet aanpassen tegen bepaalde tegenstanders.

• Is een tegenstander te tight en fold hij veel te veel richting de bubble? Als deze tegenstander in de Big Blind zit en jij op de button, zou je bijvoorbeeld 100% van de handen kunnen openen.
• Is een tegenstander agressief en 3-bet hij continu preflop? Er zijn twee opties om dit aan te pakken. De eerste is tighter openen: speel alleen het value gedeelte van je range. De andere is lichter 4-betten. Als de tegenstander al 3-bets heeft laten zien die veel te wijd zijn. Dan kun je hem in een vervelende spot brengen met de 4- bet bluff.
• Is een tegenstander een calling station en ziet het er niet naar uit dat hij preflop fold op 3-bets? Je hebt hem al een keer K7o zien callen tegen een 3-bet? Dan kun je jouw gepolariseerde 3-bet range omzetten in een merged range. Dit doe je door je bluffs weg te halen als A3s en 56s en handen als KQs en KJs hieraan toe te voegen. Een voorbeeld van een merged 3-bet range zie je hieronder

Merged 3-bet range

 (Blauw = fold, Rood = 3-bet)

De Twee Typen Ranges Postflop

Laten we eens een voorbeeld erbij pakken om de twee typen ranges verder uit te leggen na het preflop spel. In dit voorbeeld raisen we vanaf de Cutoff met de volgende openingsrange. Zoals we eerder al hebben uitgelegd is een openingsrange dus een lineaire/merged range, want deze range bestaat uit zowel hele sterke handen (AA, KK, QQ, AQs), medium sterke handen (88, KJs, JTs) en zwakkere handen (22, 65s, K5s).

De flop is vervolgens: 

Nu kunnen we onze handen eigenlijk in drie categorieën verdelen

1. Sterke Handen: Dus goede top pairs, en beter (QQ, 99, 66, KQ+)
2. Medium Sterke Handen: Medium top pairs, 2nd pairs en bottom pairs (QT, A9, T9, 86)
3. Zwakke Handen: Draws, Ace Highs en lagere handen (JT, T8, 75, A5)

Als we op de flop willen betten met een gepolariseerde range, dan betten we alleen met handen uit categorie 1 & 3. Als we op de flop willen betten met een merged range dan betten we met handen uit elke categorie (in ieder geval een gedeelte daarvan).

Wanneer is onze range Polar Postflop?

In het algemeen moet onze range polar zijn op de turn en river. De meeste strategieën werken zo omdat je Stack to Pot ratio op deze straten nog aan de hoge kant is (immers, is er alleen preflop en op de flop gebet en is de pot nog niet zo groot). Om de pot dus groter te krijgen en ook de maximale waarde uit jouw goede handen te krijgen willen we een grotere sizing hanteeren.

Wanneer we een grotere betsizing gebruiken, moet onze tegenstander in theorie meer folden met handen uit categorie 2 & 3. Daarom heeft het zelf groot betten met middelmatige handen dus weinig zin. Tegen een grote inzet zal onze tegenstander handen folden die we toch al verslaan en als hij called dan is de kans dat hij voorstaat erg groot.

Let op! Grote Betsizings en Gepolariseerde Ranges zijn vaak met elkaar verbonden, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. Er zijn situaties waar klein betten met een gepolariseerde range beter is, of groot betten met een lineaire range.

Gepolariseere ranges zie je altijd op de river. In tegenstelling tot de flop en de turn, waar jouw draws en semibluffs nog kans hebben om te verbeteren, is dit op de river niet het geval. We betten hier dus of voor value of als bluff. 

Laten we de bij de voorbeeld flop van het vorige punt ook een turn en river toevoegen:

We hebben gecontinuationbet op de flop en doorgebet op de turn. Nu vragen we ons af hoe onze range eruit moet komen te zien op de river.

Onze valuehanden in onze range zijn makkelijk te vinden. In het algemeen wordt de valuerange beschreven als handen die worden gecalled door slechtere handen voor meer dan 50% van de tijd. Dit zijn nog steeds de Top pair Top Kicker of betere combinaties. Ook horen hier handen bij die begonnen als semibluff, maar daarna verbeterden, zoals T8s in dit voorbeeld.

De bluffhanden in onze range zijn handen zoals KJ, KT, en JT. Deze handen fungeren goed als bluffs. Ze hebben geen showdown value en blocken daarnaast ook een aantal sterke handen van de tegenstander (zoals KQ, QJ en QT). Door onze gemiste draws die geen showdown value hebben te bluffen laten we handen als A9, K9 en 88 folden.

Wanneer is onze Range Lineair Postflop

De flop is de inzetronde waar ranges nog het meest lineair zijn, afhankelijk van de textuur van het board en natuurlijk ook de Stack to Pot Ratio. Iemand met maar 20bb preflop heeft namelijk sommige handen niet meer postflop want die waren preflop all-in gegaan tegen een raise.

Op de flop is er daarnaast nog geen volledige scheiding tussen value en bluffhanden. Simpel gezegd moeten er nog twee kaarten worden omgedraaid, waardoor sommige valuehanden niet meer zoveel waard zijn en sommige bluffs beter zijn geworden. Dit kun je ook terugzien in een zogenaamde "equity distribution" grafiek. Deze grafiek laat van alle handen in de range (rode lijn) zien hoeveel equity ze hebben. Linksonder zie je de handen die het minste hebben en rechtsboven zie je de beste handen uit je range. Flop equities zien er lineair uit en river equities zien er volkomen tegengesteld (diametraal) uit.

Bij de flop zie je duidelijk een langzaam stijgende lijn, waarbij de zwakkere handen (bottom range) nog steeds 25% equity hebben. Deze gaat omhoog naarmate we bij sterkere handen uit onze range komen die tot wel 90% equity kunnen hebben (top of range).

Op de river zie je juist het tegenovergestelde dan bij de flop. De bottom range (onze bluffhanden uitgelegd in het vorige punt) hebben uiteraard 0% kans om te winnen als we worden gecalled. De valuehanden in onze range winnen meer dan 85% van de tijd. Deze twee grafieken laten dus zien waarom we op de flop met een groter aantal verschillende combinaties betten en dus lineair betten in tegenstelling tot de river waar we zwaar gepolariseerd zijn.

Conclusie

Als je nog nooit over ranges hebt nagedacht, dan is dit nu de tijd om hier mee te gaan oefenen. Er zijn programma's als Flopzilla, ICMizer, en Equilab waar je allemaal verschillende ranges kunt invoeren. Door dit vaak te doen kun je straks als je aan de pokertafel zit beter visualiseren wat de tegenstander allemaal voor kaarten kan hebben, en welke allemaal niet. Daarnaast kun je ook bekijken welke handen uit jouw range, beter zijn tegenover de tegenstanders range. Je kunt in programma's zoals Hold'em Manager 3  of Pokertracker 4 ook bekijken met welke handen uit jouw range je meer wint en verliest bij handen die je daadwerkelijk hebt gespeeld.

Het is alsnog verleidelijk om iemand op één hand proberen te zetten, maar probeer dit te vermijden. Sommige spelers pokeren redelijk ABC, en die kun je misschien na een tijdje inschatten. Ervaren spelers, zullen bluffs en value (zie Game Theory Optimal) hebben op ongeveer elke spot die je kunt bedenken, dus laat je niet meeslepen door deze personen op één specifieke combinatie te zetten.

Wil je meer artikelen lezen uit de Pokeren.nl Kennisbank?